دوران راهنمایی شبکه 4 یه مستند درباره دنیای کاربرد های مغناطیس پخش کرد و بعدش من شدیدا به فکر ماهیچه ی مصنوعی افتاده بودم؛ حتا یه طرحم براش داشتم 😉
از بعد اون موقع، امروز اولین باره جدی بهش فکر کردم و ایده زدم و به نظر میاد نتیجش خوب میشه!
میشه گفت اینجوری رسما وارد دنیای بیونیک شدم و بلاخره رشته تحصیلیم یه تاثیر مستقیم اندکی رو یکی از ایده هام گذاشت! بیونیک به الهام گرفتن از طبیعت برای طراحی های مهندسی میگن. و خب برای ماهیچه 2تا ایده دارم که یکیش تو ساختار ماکرومولکول ها بررسی میشه، یکیم که ساختار ماهیچه…
البته اینجوری بهش نگاه کنیم خیلی از ایده هام بیونیک حساب میشن! ولی نه مثل این مستقیم بلکه با پنج-شیش تا واسطه… و ترجیح میدم حسابشون نکنم.
باشد که یه روز “صندوق مالی و اعتباری حمایتی از طرح های خودم” تاسیس کنم که پول ساخت این جور خرت و پرتا هم تامین بشه :))
و البته امیدوارم نسبتاً زود، نسبتاً البته 😁😁 ، نتیجه این ماهیچه مصنوعیت رو ببینم.
البته که ذهنیتت رو یکم شفاف کردم… ولی خب خودمم منتظرم
ببینیم کی در شکولات باز میشه 😅،
البته میدونی که، ازین شکولات تو در تو هاست، یکیشو باز میکنی میخوری، توش یه شکولات دیگست…
با این وضعی که تو داری پیش میری فکر نکنم “صندوق مالی و اعتباری حمایتی از طرح های محمد رضا صادقیان ” هم جواب بده، یه کم فکر کن شاید یه طرح بهتر به ذهنت رسید …
😂😂😂
آره والا، راستش میدونم باید چیکار کنم، ولی خب اینترپل نمیذاره