پنجشنبه روز جالبی برای لاوازیه بود. از طرفی مشکل یکی از بخش ها حل شد (بلافاصله یه قسمت دیگش مشکل دار شد ولی خب همون روز حل شد).
بخش دیگش هم تست کردیم و به متریال مورد نیاز رسیدیم و باگ هاش درومد باید یه نمونه نهایی بسازیم ازش. فقط موند سنتز ترکیبش که امیدوارم چند روزه جمع بشه.
اینها خوب هاش بود. بدش اینکه کارفرمای محترم حرفش رو عوض کرد و یه جابجایی تو کار ما داد که میتونه کل سیستم رو مختل کنه، البته سعیمون رو کردیم تغییرات جوری باشه که سیستم مختل نشه ولی اینکه چه تصمیمی بگیرن مشخص نیست هنوز. منم خیلی نگران و مضطرب شدم که مبارزه کنم، ولی یکی از بچهها یه پیشنهاد خوب داد که ولش کن، ما همون چیزی که توافق کردیم رو میرسونیم بهشون؛ اینکه چکارش کنن با خودشونه. اصلا ناگهان به آرامشی رسیدم که خدا میدونه. واقعا گاهی
باید بدونی مشکلی که ایجاد شده، مشکل تو نیست!
والسلام!
حالا با این حال سعی میکنیم تا حد ممکن منعطف باشیم و راه بیایم که زحمتی که کشیدیم جواب خوبی بگیره، ولی اگر نشد کم کاری نکردیم.
این بدی کار کردن با پروژهایه که داره در حین جلو رفتن طراحی میشه، دائم عوض میشه اجزاش و متناسب با اون طراحی ها عوض میشه. خب این تو کار خود ماهم بود، ولی نمیشه که هم در پایین دست تغیرات دائمی داشته باشیم و هم بالا دست!!
خلاصه، این هفته هم با توجه به تصمیم اونها سعی میکنیم طراحی ها رو تموم کنیم و حتا یه چیزایی رو تحویل بدیم. من مجموعه رو تست میکنم و هر وقت گفتن کل پکیج رو کامل شده جمع میکنم و میدم. خوبه دیگه از پیک کار گذشتیم و کم کم برمیگردم به زندگی سابق؛ البته امیدوارم.
۱۱ بهمن ۱۳۹۹