نقشه و تیم لاوازیه بعد این مدت تازه امروز به طور کامل تکمیل شد، البته که خیلی عجیبه که من مدیر پروژه هستم و کار بخش یک، دو و سه‌ی کار رو همزمان جلو میبرم. همشون تو طراحی اولیه اوکی و دست یافتنی بود ولی خب از حرف تا عمل فاصله بسیاره!
اتفاقات خوب لاوازیه این بود که گرنت تصویب شد رسما و شروع کردیم به خرید وسایل. بخش یک به جمع بندی رسید و میریم برای پرینت سه بعدی قطعات. خوبیش اینه تونستم تیم رو راضی کنم که طراحی منم کار کنیم. یه گیر ریزی میگرفتن به مکانیسم عمل پیشنهادی من که توضیح دادم حل شد. اصلا داستان از همون ایده شروع شده بود.
از بخش دو هم مطمئن شدیم فقط مونده مواد برسه به دستم و تستش کنیم. سر این بخش دو خیلی اذیت شدیم. و فهمیدم اساتید و دانشجویان این حوزه همونقدری میتونن مشکلات علمشون رو حل کنن که من میتونم! مثل ملا نصرالدین که میگفت زورم با جوونی فرقی نکرده، قدیم نمیتوستم دیگ رو بلند کنم الانم نمیتونم. هعی!
بخش سوم هم که بیشترین نگرانی رو داشتیم سر اجراش، شروع شد. البته منتظر تایید نهایی هستیم برای فردا ولی خب کسی که اجراش رو بر عهده بگیره سخت پیدا شد. شکر خدا که همه ی بخش ها رو روال افتاده. اگر همه رو برنامه ای که گفتن اجرا کنن سر زمان مقرر تموم میشه همه چیز!
خیر است!
اینم بگم که CG هم خیلی ریز پیگیریم و واقعا واقعا واقعا به بهره برداری نزدیک شده! خیلی نزدیک تر از چیزی که فکرش رو میکردیم…
الان دنبال کارای شرکت و پتنت، بالا آوردن سایت‌ها و شروع مارکتینگ هستیم. تازه امروز بهم خبر رسید یه مکاتباتی با یکی از مشتری‌های بزرگ اروپایی هم شروع شده و… این یعنی خشاب آماده شلیکه! فقط میترسم صداش زیادی بلند باشه که… نشنویم!
اینطور!
2 دی 1399