Micrograph

میکروگراف تا الان اونجوری که انتظار داشتم پیش نرفته. علتش رو هنوز دقیق نمیدونم، قطعا بعدا میفهمم. ولی این وسط یه سری بودن که رفاقتشون رو خیلی خوب نشون دادن و ناراحتیم رو تبدیل به خوشحالی کردن. اینکه وقتی لازمشون داری هر کمکی که از دستشون بر میاد رو انجام میدن. واقعا خیلی برام ارزشمند بود.

هنوز خیلی زوده برای نوشتن از موفقیت یا شکست میکروگراف… هنوز خیلی از کارا رو انجام ندادیم و منتظریم وقتش برسه. ولی نتیجه هرچیزی که باشه، ما این مسیر رو ادامه میدیم. شاید خستگی از بدنمون در نره، شاید لازم باشه خودمون رو اصلاح کنیم، شاید باید یه جزئیاتی رو تغیر بدیم، شاید آخرش روشمون رو عوض کنیم امّا هرگز نمی‌ایستیم و به عقب هم برنمیگردیم (!).

وقتی که بهش ایمان داریم، چطور ممکنه ناامید بشیم؟