نمیدونم کی، ولی اگه زنده باشم یه روزی بلاخره داستان CG رو کامل تعریف میکنم. اینکه فهمیدیم ماکروسافت بلاخره فهمید و استفادش کرده خب غمانگیزه. یکی از مشتری های فرضی اصلی من ماکروسافت (گوگل و سامسونگ (و نه اپپل) ) بود. البته باورش سخت بود بشه از اینا پولی گرفت بابتش. شایدم میشد، اما یه چیزی…
من همیشه گام ها عقب تر از دیگران بودم. ینی ایدهم تکراری از آب در میومد. جالبه که تو ایده های اولیهم شاید ۱۰۰ سال با اولین پتنت فاصله زمانی داشتم… رسید به ۱۰ ۲۰ سال و توی CG همزمان با شرکت آمریکاییه شدیم. ینی وقتی شروع کردیم پتنتی نبود و در طی کار اولین پتنت منتشر شد. ولی این قسمت کار رو یقین داشتم جدیده… و الان که بعد از ۴ سال، ماکروسافت دقیقا همون چیزی که ما ساختیم رو رونمایی کرده میتونم بگم بله دوست من، ما جلو تر از تکنولوژی قرار داریم. شاید اینو هیچکس ندونه، ولی دیگه خودمون میدونیم.
پ.ن. آقای بیل گیتس اگه اینو میخونی بگو شماره حسابمو بفرستم برات حقالزحمه مارو واریز کن قربان دستت. البته شوخی کردم شما تحریمید نمیتونی، باشه برای بعد 🙂