Sensori

خب، حلاوت سنسوری به پایان رسید و با چک‌آپ نهایی که کردم دیدیم آقای فیلان تو سال هزاروشونصدوشست ثبتش کرده و لامصب دققققیقا طراحی منم شبیه همونه. خیلی برام جالبه که تعداد راه های حل یک مسئله گاهی اینقدر محدود میشه.

از نظر من پروژه منتفیه. البته مثل اختراعات مرسوم میشه کمی دولوپش کرد و با یه کاربرد جدید ثبتش کرد که خب مطلوب من نیست. تا بقیه بچه ها چی بگن. البته من یقینن میسازمش… لذتش به اینه که طراحی و ساختش کار خودم بوده و بدیع بودنش سر جاشه… نه اینکه نفر اول بودم؛ البته که نفر اول بودن یه مراتب خاص و مربوط به خودش رو داره.

امروز یه اتفاق خوبی هم که افتاد اضافه شدن یه وسیله جدید به زندگیم بود که میشه ورود جدی تر به یه حوزه جدید به حسابش آورد. امیدوارم که اتفاقای خوبی بیوفته.

و البته کلا روز شلوغی بود و اتفاقای دیگه هم داشت…

۱۷ خرداد ۱۳۹۹

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *